Tenses

W gramatyce hindi czasy lub "काल" (kaal), odgrywają kluczową rolę we wskazywaniu czasu działania.

Czasy te obejmują: czas teraźniejszy (वर्तमान काल - Vartaman Kaal), czas przeszły (भूतकाल - Bhootkaal) i czas przyszły (भविष्य काल - Bhavishya Kaal). Poniżej znajduje się wyjaśnienie i użycie wszystkich trzech czasów czasowników w języku hindi.

Czas teraźniejszy (वर्तमान काल - Vartaman Kaal)

Każda czynność wykonywana w chwili obecnej nazywana jest czasem teraźniejszym.
Przykład:

• राम खाता है। (Ram je.)
• सीता पढ़ती है। (Sita czyta.)
• बच्चे खेलते हैं। (Dzieci bawią się.)
• यह गाड़ी चलती है। (Ten samochód jedzie)
• हम रोज़ सुबह उठते हैं। (Budzimy się każdego ranka.)
• तुम बहुत अच्छा गाते हो। (Śpiewasz bardzo dobrze.)
• वह संगीत सुनता है। (On słucha muzyki.)
• मैं रोज़ यहाँ आता हूँ। (Przychodzę tu codziennie.)
• वे खेत में काम करते हैं। (Pracują w polu.)

UWAGA: zazwyczaj zdanie kończące się znakiem "है" jest w czasie teraźniejszym.

Rodzaje czasu teraźniejszego w gramatyce hindi

W gramatyce hindi trzy podstawowe typy czasu teraźniejszego — सामान्य वर्तमान काल (czas teraźniejszy prosty), तात्कालिक वर्तम ान काल (czas teraźniejszy natychmiastowy) i पूर्ण वर्तमान काल (czas teraźniejszy doskonały) — obejmują szeroki zakres scenariuszy czasu teraźniejszego.

1. सामान्य वर्तमान काल (Saamanya Vartaman Kaal - Czas teraźniejszy prosty):

   Struktura: Podmiot + rdzeń czasownika + ता/ती/ते + हैं/है

   Przykłady:

   1. राम खाता है। (Ram je.)
   2. सीता गाती है। (Sita śpiewa.)
   3. बच्चे खेलते हैं। (Dzieci bawią się.)
   4. हम पढ़ते हैं। (Czytamy.)
   5. तुम बहुत बुद्धिमान हो। (Jesteś bardzo inteligentny.)

2. तात्कालिक वर्तमान काल (Tātkālik Vartaman Kaal - Czas teraźniejszy natychmiastowy):

   Struktura: Podmiot + rdzeń czasownika + रहा/रही/रहे + हैं/है

   Przykłady:

   1. राम खा रहा है। (Ram je.)
   2. सीता गा रही है। (Sita śpiewa.)
   3. बच्चे खेल रहे हैं। (Dzieci bawią się.)
   4. हम यहाँ बैठे हैं। (Siedzimy tutaj.)
   5. तुम बहुत बुद्धिमान बन रहे हो। (Stajesz się bardzo inteligentny.)

3. पूर्ण वर्तमान काल (Poorṇ Vartaman Kaal - Czas teraźniejszy doskonały):

   Struktura: Podmiot + (ने/ने + ने/ना) + rdzeń czasownika + ता/ती/ते + हैं/है

   Przykłady:

   1. राम ने खाया है। (Ram zjadł.)
   2. सीता ने पढ़ी है। (Sita czytała.)
   3. वह फिल्म देखी है। (On/ona oglądał film.)
   4. हमने काम किया है। (Pracowaliśmy.)
   5. तुमने गाना गाया है। (Śpiewałeś piosenkę.)

   W czasie teraźniejszym doskonałym czynność kończy się niedawno lub w nieokreślonym czasie przed chwilą obecną. Często tworzy się go za pomocą czasownika "है" (hai) z imiesłowem czasu przeszłego czasownika głównego.

Czas przeszły - भूतकाल (Bhūtakāl)

W gramatyce hindi czas przeszły określa się jako "भूतकाल". (Bhutakāl). W języku hindi istnieją trzy główne typy czasu przeszłego:

1. सामान्य भूतकाल (Czas przeszły prosty):

   Struktura: podmiot + rdzeń czasownika + ता/ती/ते + थे/थी/था

   Przykłady:

   1. राम खाता था। (Ram zjadł.)
   2. सीता गाती थी। (Sita śpiewała.)
   3. बच्चे खेलते थे। (Dzieci bawiły się.)
   4. हम पढ़ते थे। (Czytaliśmy.)
   5. तुम बहुत बुद्धिमान थे। (Byłeś bardzo inteligentny.)

2. तात्कालिक भूतकाल (Czas przeszły natychmiastowy):

   Struktura: podmiot + rdzeń czasownika + रहा/रही/रहे + थे/थी/था

   Przykłady:

   1. राम खा रहा था। (Ram jadł.)
   2. सीता गा रही थी। (Sita śpiewała.)
   3. बच्चे खेल रहे थे। (Dzieci bawiły się.)
   4. हम यहाँ बैठे थे। (Siedzieliśmy tutaj.)
   5. तुम बहुत बुद्धिमान बन रहे थे। (Stałeś się bardzo inteligentny.)

3. पूर्ण भूतकाल (Czas teraźniejszy doskonały):

   Struktura: Podmiot + (ने/ने + ने/ना) + rdzeń czasownika + ता/ती/ते + थे/थी/था

   Przykłady:

   1. राम ने खाया था। (Ram jadł.)
   2. सीता ने पढ़ी थी। (Sita czytała.)
   3. वह फिल्म देखी थी। (On/ona oglądał film.)
   4. हमने काम किया था। (Pracowaliśmy.)
   5. तुमने गाना गाया था। (Śpiewałeś piosenkę.)

Te formy czasu przeszłego służą do opisywania działań lub wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości. Wybór między nimi zależy od charakteru akcji i kontekstu, w jakim jest ona opisywana.

Czas przyszły- भविष्यकाल (Bhaviṣyakāl)

W gramatyce języka hindi czas przyszły określa się jako "भविष्यकाल". (Bhaviṣyakāl). W języku hindi istnieją dwa główne typy czasu przyszłego:

1. Czas przyszły prosty (सामान्य भविष्यकाल):

   Struktura: podmiot + rdzeń czasownika + गा/गी/गें/गे

   Przykłady:

   1. राम खाएगा। (Ram zje.)
   2. सीता गाएगी। (Sita zaśpiewa.)
   3. बच्चे खेलेंगे। (Dzieci będą się bawić.)
   4. हम पढ़ेंगे। (Będziemy czytać.)
   5. तुम बुद्धिमान बनेंगे। (Staniesz się inteligentny.)

2. Czas przyszły natychmiastowy (तात्कालिक भविष्यकाल):

   Struktura: podmiot + rdzeń czasownika + रहा/रही/रहेंगे

   Przykłady:

   1. राम खा रहा होगा । (Ram będzie jadł.)
   2. सीता गा रही होगी। (Sita będzie śpiewać.)
   3. बच्चे खेल रहे होंगे । (Dzieci będą się bawić.)

Te formy czasu przyszłego służą do opisania działań lub wydarzeń, które mają nastąpić w przyszłości. Wybór między nimi zależy od charakteru akcji i kontekstu, w jakim jest ona opisywana.